wszystkie | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | W | Y | Z

  • Jon chlorkowy Cl - , jon chloru (I), (chlorki)

     Główny anion występujący zawsze i powszechnie w wodach podziemnych. W wodach niskozmineralizowanych ma znaczenie podrzędne. Wraz z głębokością systematycznie wzrastają stężenia Cl-, wzrasta też ich udział w mineralizacji wody (wody chlorkowe). Jony Cl- w wodach podziemnych mogą pochodzić z ługowania minerałów solonośnych i wód reliktowych oraz ingresji wód morskich. Często, zwłaszcza w wodach gruntowych, pochodzą też z zanieczyszczeń bytowych lub przemysłowych. [Słownik hydrogeologiczny, PIG 2002, Warszawa]

  • Kanalizacja

    Rurociąg do zbierania i odprowadzania ścieków ze źródeł indywidualnych do rur prowadzących do oczyszczalni ścieków.

  • Koloidy

    Materia o bardzo małej wielkości cząsteczek w zakresie 10-5 do 10-7 cm średnicy.

  • Katalizator

    Związek chemiczny przyśpieszający reakcje, ale nie biorący bezpośredniego udziału w tej reakcji.

  • Katoda

    Miejsce w procesie elektrolizy, gdzie kationy w roztworze są neutralizowane przez elektrony które otaczają powierzchnie lub wchodzą w powtórna reakcje z wodą.

  • Kation

    Dodatnio naładowany jon, powstały w wyniku dysocjacji cząsteczek w roztworze.

  • Jony główne (wód podziemnych), jony podstawowe

     Jony o dominujących stężeniach w wodach podziemnych. Należą do nich aniony (jon chlorkowy, jon siarczanowy, jon wodorowęglanowy) oraz kationy (jon sodowy, jon potasowy, jon wapniowy, jon magnezowy). Często jon potasowy i sodowy przedstawiane są łącznie, zwykle w przeliczeniu na jon sodowy. Stężenia j. g. i wzajemne ich proporcje wykorzystywane są przy klasyfikowaniu chemizmu wód podziemnych (klasyfikacje hydrogeochemiczne). Proporcje te zmieniają się wraz ze zmianami warunków środowiska występowania wód podziemnych. Strefowość hydrogeochemiczna pionowa. [Słownik hydrogeologiczny, PIG 2002, Warszawa]

  • Jon hydroksylowy OH - , wodorotlenowy jon, wodorotlenkowy jon

     Jon powstający m.in. w wyniku dysocjacji cząsteczek wody. J. h. aktywnie uczestniczą w procesach hydrogeochemicznych (np. hydrolizie wody). Stężenie j. h. decyduje o zasadowości wody. Jon hydronowy. [Słownik hydrogeologiczny, PIG 2002, Warszawa]

  • Jon magnezowy Mg 2+ , jon magnezu (II)

     Jeden z głównych kationów wód podziemnych, występujący z reguły w podrzędnych stężeniach w stosunku do pozostałych kationów. Występuje na jednym poziomie utleniania - jako kation dwudodatni. Towarzyszy zwykle jonom wapnia, wyraźnie ustępując im ilościowo. Pochodzi z wietrzenia minerałów skał magmowych i ługowania skał osadowych głównie dolomitów. Aktywnie uczestniczy w procesach sorpcyjnych. Nadaje wodzie cechę zwaną twardością. [Słownik hydrogeologiczny, PIG 2002, Warszawa]

  • Jon potasowy K + , jon potasu (I)

     Powszechnie spotykany składnik wód podziemnych, występujący w stężeniach niższych niż pozostałe główne kationy (główne składniki wód). W wodach podziemnych potas występuje na jednym stopniu utlenienia (+1) i aktywnie uczestniczy w procesach sorpcyjnych, na ogół silniej wiążąc się z minerałami ilastymi niż pozostałe kationy. W wodach podziemnych pojawia się jako efekt wietrzenia minerałów skał magmowych, ługowania soli ze skał osadowych, wymywania resztek ługów pokrystalizacyjnych i synsedymentacyjnych wód morskich. Może pochodzić z zanieczyszczeń bytowych, przemysłowych oraz rolniczych. [Słownik hydrogeologiczny, PIG 2002, Warszawa]

  • Jon siarczanowy SO 42- , siarczan (VI)

    Główne jony wód podziemnych, występujące wyłącznie w warunkach utleniających, gdzie są podstawową formą wodnej migracji siarki. Pojawiają się w wyniku ługowania skał zawierających minerały siarczanowe oraz jako efekt procesów sulfatyzacyjnych. Mogą być też efektem mineralizacji substancji organicznej, wietrzenia złóż siarczkowych, zanieczyszczeń antropogenicznych (górniczych, przemysłowych, bytowych, rolniczych, hodowlanych). [Słownik hydrogeologiczny, PIG 2002, Warszawa]

  • Jon siarczynowy SO 32- , jon siarczanowy (IV)

    Nietrwały, mało stabilny jon występujący w wodach podziemnych w podrzędnych ilościach jako przejściowy produkt przemian utleniająco-redukcyjnych związków siarki. W standardowych analizach wód podziemnych oznaczony jest zwykle łącznie z jonami siarczanowymi (VI) i często jony te łącznie podawane są w formie siarczanów (VI). [Słownik hydrogeologiczny, PIG 2002, Warszawa]

  • Jon sodowy Na + , jon sodu (I)

     Sód występuje w naturalnych wodach na jednym stopniu utlenienia (+1). J. s. jest jednym z głównych jonów wód naturalnych. W wodach nisko zmineralizowanych występuje w nieznacznych ilościach rzędu 1-50 mg/dm3. Aktywnie uczestniczy w procesach wymiany jonowej. W wodach podziemnych pojawia się jako efekt wietrzenia skaleni sodowych, ługowania osadowych złóż soli, wymywania resztek słonych wód reliktowych oraz w wyniku procesów desorpcyjnych. Wody gruntowe, zawierające sód jako kation dominujący, występują w strefach lądowego zasolenia i wybrzeży morskich. Źródłem sodu są też różnego rodzaju zanieczyszczenia antropogeniczne (górnicze, przemysłowe i bytowe). [Słownik hydrogeologiczny, PIG 2002, Warszawa]

  • Jon wapniowy Ca 2+ , jon wapnia (II)

     W wodach podziemnych pierwiastek wapń występuje na jednym poziomie utleniania, jako kation dwuwartościowy. J. w. jest głównym kationem wód podziemnych, dominującym ilościowo nad pozostałymi w wodach niskozmineralizowanych i w strefie stagnacji hydrogeochemicznej. Pochodzi z wietrzenia minerałów skał magmowych i ługowania skał osadowych (np. wapieni i dolomitów). Do wód podziemnych może też przenikać z zanieczyszczeń (przemysłowych, bytowych). Aktywnie uczestniczy w procesach sorpcyjnych. Nadaje wodzie cechę zwaną twardością. [Słownik hydrogeologiczny, PIG 2002, Warszawa]

  • Jon węglanowy CO 32-

     Anion występujący podrzędnie lub wręcz śladowo w niskozmineralizowanych wodach podziemnych, biorący udział w równowadze węglanowej. [Słownik hydrogeologiczny, PIG 2002, Warszawa]

  • Jon wodorowęglanowy HCO 3-

     Główny anion niskozmineralizowanych wód podziemnych uczestniczący w równowadze węglanowej. W wodach podziemnych pojawia się w wyniku rozpuszczania dwutlenku węgla oraz ługowania skał węglanowych. Niekiedy może być efektem antropogenicznego zanieczyszczenia wód. W miarę głębokości występowania wód podziemnych, stężenia j. w. ustępują ilościowo pozostałym głównym anionom (jony główne), ostatecznie zanikając na znacznych głębokościach. [Słownik hydrogeologiczny, PIG 2002, Warszawa]

  • Jon żelazawy Fe 2+ , jon żelaza (II), jon żelaza dwudodatniego

     Najpowszechniejsza forma występowania żelaza w nisko zmineralizownych wodach podziemnych. Na tę formę przeliczane jest stężenie żelaza występującego w wodach naturalnych w różnych formach występowania (specjacjach) i na różnym poziomie utlenienia i podawane w standardowych analizach jako Fe2+. [Słownik hydrogeologiczny, PIG 2002, Warszawa]

  • Jon żelazowy Fe 3+ , jon żelaza (III), jon żelaza trójdodatniego

     Jony żelaza na +3 stopniu utlenienia występują w wodach podziemnych w znikomych ilościach, najczęściej w postaci różnego typu jonów kompleksowych. Występują wyłącznie w warunkach utleniających, gdzie też łatwo wytracają się w postaci tlenków i wodorotlenków. Stężenia jonu żelaza (III) w analizach wód najczęściej oceniane są łącznie ze stężeniami jonów Fe (II) i łącznie podawane jako Fe2+. [Słownik hydrogeologiczny, PIG 2002, Warszawa]

  • Jednostka tworząca kolonie

    Miara określająca ilość mikroorganizmów w wodzie.

  • GPH

    Jednostka przepływu, określająca liczbę galonów na godzinę.

Tagi