Mikroskopijnie mały organizm jednocząsteczkowy, rozmnażający się przez podział komórkowy.
Bakterie mogące żyć w warunkach tlenowych lub beztlenowych.
Obecność niechcianych bakterii w wodzie.
Dział medycyny, nauka zajmująca się badaniem właściwości leczniczych wód podziemnych i borowin oraz zastosowaniem ich w lecznictwie wg PN-77/G 01300. [Słownik hydrogeologiczny, PIG 2002, Warszawa]
Dział medycyny zajmujący się leczeniem różnych schorzeń i rehabilitacją- przywracaniu choremu sprawności fizycznej przy zastosowaniu wód leczniczych, gazów naturalnych lub naturalnych mułów organicznych – peloterapia. [Słownik hydrogeologiczny, PIG 2002, Warszawa]
Biodegradacja prowadząca do pełnej mineralizacji substancji organicznej. Biodegradacja, Mineralizacja (substancji organicznej). [Słownik hydrogeologiczny, PIG 2002, Warszawa]
Biodegradacja, rozkład biochemiczny; *dekompozycja
Biochemiczny rozkład związków organicznych na prostsze składniki, ewentualnie aż do form mineralnych. B. jest podstawowym procesem samooczyszczania się wód zarówno powierzchniowych jak i podziemnych. B. przebiega intensywniej i pełniej w warunkach tlenowych niż w beztlenowych. [Słownik hydrogeologiczny, PIG 2002, Warszawa].
Woda butelkowana produkowana z wody podziemnej wydobywanej bezpośrednio ze źródła lub ujęcia wierconego, charakteryzująca się stałością składu chemicznego, obecnością pierwiastków śladowych, czystością bakteriologiczną, stężeniem soli mineralnych co najmniej 0,2 g/dm3. Wyróżnia się b. n. w. m. z naturalną zawartością dwutlenku węgla (minimalna zawartość 2,0 g/dm3), niegazowaną i sztucznie nasycaną dwutlenkiem węgla. Wymagania i dopuszczalne stężenie podstawowych substancji chemicznych określa BN-90/9567-08. [Słownik hydrogeologiczny, PIG 2002, Warszawa].
Wzrost stężenia związków w żywych organizmach w wyniku pobierania zanieczyszczonej wody, powietrza, pożywienia przy wolnym metabolizmie i wydalaniu.
Związek chemiczny toksyczny dla mikroorganizmów. Są one często używane do eliminowania bakterii i innych mikroorganizmów z wody.
Związek chemiczny toksyczny dla mikroorganizmów. Są one często używane do eliminowania bakterii i innych mikroorganizmów z wody.
Zanieczyszczenia, które rozkładają się w naturalnych warunkach.
Populacja rożnych mikroorganizmów, zamknięta w warstwie szlamu i wydalin, przyczepiona do powierzchni.
Węgiel aktywowany, który stymuluje aktywny wzrost mikroorganizmów w celu rozłożenia zanieczyszczeń organicznych adsorbowanych na jego powierzchni i w porach.
Rozkład substancji przez mikroorganizmy w procesie utleniania.
Żyjące organizmy takie jak wirusy, bakterie, grzyby, oraz antygeny ssaków i ptaków; mogą być groźne dla zdrowia człowieka.
Ilość tlenu (w mg/L) potrzebna do rozkładu materii organicznej przez mikroorganizmy w warunkach laboratoryjnych. Używana do określania zanieczyszczenia wody materią organiczną.
Substancja, która reaguje z wodorem lub jonami hydroksylowymi w roztworze, aby zapobiegać zmianom pH.
Ilość rozpuszczonego tlenu zużytego w czasie 5 dni przez bakterie przeprowadzające rozkład materii organicznej w wodzie.
Związek ten jest akronimem dla benzenu , toluenu , etylobenzenu i ksylenów. Związki te to tylko niektóre z lotnych związków organicznych (VOC) znajdują się w ropie naftowej pochodnych takich jak paliwa (benzyna) toluen , etylobenzen i ksylen , mają szkodliwy wpływ na ośrodkowy układ nerwowy.
Podstawowe elementy każdego filtru stanowią: sieć drenażowa, warstwa podtrzymująca złoże, złoże filtracyjne właściwe, obudowa filtru.
Sieć drenażową stanowi dolna część filtru i ma za zadanie równomierne odprowadzenie filtratu. Służy on także do okresowego płukania filtrów pośpiesznych, wówczas do rur rozdzielczych wprowadza się wodę płuczącą, którą kieruje się na filtr od dołu.
Warstwa podtrzymująca złoże składa się z podkładu żwirowego o grubości warstwy od 0,2 do 0,6 m i zróżnicowanym uziarnieniu. Dolną część ułożoną na drenażu stanowi ziarno największe o średnicy ok. 50 mm (jest to gruby żwir lub tłuczeń)
Złoże właściwe składa się z materiału filtracyjnego o zróżnicowanym uziarnieniu, odpornego na czynniki chemiczne i mechaniczne (piasek kwarcowy, rozdrobniony marmur, antracyt, koks, piasek rzeczny. Najczęściej stosuje się piasek o wymiarze czynnym d10 = 0,7 - 0,8 mm. "Wymiar czynny" - odpowiada wielkości oczek sita, przez które przechodzi 10% wagowych piasku podczas analizy sitowej. "Wymiar średni" oznaczany d60 odpowiada wymiarowi oczek sita przez które przechodzi 60% wagowych piasku. Z tych 2 wielkości wyznacza się "współczynnik nierównomierności" K = d60 /d10
Szybkość filtracji V
V = Q/F [ m3/h /m2] gdzie:
V - szybkość filtracji w m/h,
Q - ilość wody przepływającej w m3/h,
F - powierzchnia złoża w m2
Ze względu na warunki pracy oraz rodzaj złóż filtracyjnych, filtry można podzielić na: grawitacyjne, ciśnieniowe, powolne, pospieszne, jedno- i wielowarstwowe, otwarte, zamknięte, ze złożem niskim i wysokim o różnych rozwiązaniach konstrukcyjnych i kierunku przepływu wody.
