Substancja chemiczna (najczęściej polimer, np. poli(kwas akrylowy)) lub mieszanina substancji, wprowadzana do nadawy w celu zapobiegania, ograniczania lub eliminowania blokowania porów membrany (foulingu).
Substancja chemiczna (najczęściej polimer, np. poli(kwas akrylowy), polifosforan sodu, itp.) lub mieszanina substancji, wprowadzana do nadawy w celu zapobiegania, ograniczania lub eliminowania skalingu (krystalizacji soli na powierzchni i w porach membrany).
Wartość zastępująca wartość rzeczywistą, pomijająca niektóre lokalne właściwości wynikające z towarzyszących zjawisk
Oporność powierzchniowa.
Średnia średnica porów.
Tryb działania modułu membranowego, w którym przez zwiększenie ciśnienia po stronie permeatu zmienia się kierunek jego przepływu przez membranę. Płukanie ma na celu odblokowanie porów membrany lub usunięcie substancji zatrzymanych na jej powierzchni (przepływ wsteczny). Może przyczynić się do wzrostu strumienia permeatu, ale jednocześnie obserwuje się obniżenie wydajności procesu z uwagi na wykorzystanie części permeatu do płukania.
Tryb pracy modułu membranowego, w którym prowadzi się krótkotrwałe, powtarzalne w czasie odwracanie kierunku przepływu płynu przez membranę. Charakterystycznymi parametrami tej wersji płukania są częstotliwość (liczba impulsów w jednostce czasu) i czas trwania impulsu. Do płukania można stosować permeat (rozwiązanie analogiczne do płukania/przepływu wstecznego) lub gaz (najczęściej powietrze). Stosowanie gazu niesie ze sobą jednak ryzyko wysuszenia porów membrany, stąd zalecana jest ostrożność przy doborze parametrów płukania gazem. Płukanie impulsowe prowadzi się w celu odblokowania porów membrany lub usunięcia substancji zatrzymanych na jej powierzchni.
Tryb pracy modułu membranowego, w którym przez zwiększenie ciśnienia po stronie permeatu zmienia się kierunek przepływu strumienia przez membranę. Mycie prowadzi się w celu odblokowania porów membrany lub usunięcia substancji zatrzymanych na jej powierzchni. Mycie wsteczne może być prowadzone w taki sam sposób, jak przepływ wsteczny (płukanie wsteczne), wówczas medium myjącym jest permeat. Jako środek myjący mogą być również stosowane roztwory, np. kwasów lub zasad. Częstotliwość mycia wstecznego zależy od parametrów pracy modułu membranowego; proces jest najczęściej uruchamiany w przypadku przekroczenia określonej wartości ciśnienia transmembranowego lub obniżenia strumienia permeatu poniżej założonego poziomu
Jednostka przepuszczalności gazu przez membranę
(1 Barrer = 10-10 cm3 (STP)·cm·cm-2 ·s -1 ·cm Hg-1 = 3,35·10-16 mol·m·m -2 ·s -1 ·Pa-1 ).
Warstwa oddzielająca dwie fazy, zwykle utrudniająca transport składników pomiędzy nimi.
Wsadowy (okresowy) sposób prowadzenia procesu; roztwór zasilający wprowadzany jest jednorazowo na początku procesu membranowego do zbiornika nadawy; permeat jest odprowadzany z modułu membranowego, natomiast retentat jest zawracany do zbiornika nadawy i krąży w obiegu przez określony czas lub do momentu uzyskania założonego efektu, np. zatężenia.
Stężeniowy potencjał membranowy, który powstaje na membranie jonowymiennej, oddzielającej dwa roztwory różnych elektrolitów o tym samym współjonie, którego stężenie po obu stronach membrany jest jednakowe.
W biologii: membrana komórkowa składająca się z dwóch pojedynczych warstw cząsteczek lipidów (fosfolipidów), których części hydrofobowe spajają obie warstwy, a części hydrofilowe skierowane są na zewnątrz membrany
Blokowanie membrany spowodowane rozwojem biofilmu na jej powierzchni lub w porach, prowadzące do obniżenia strumienia permeatu, a w niektórych przypadkach również do degradacji membrany (np. membrany z octanu celulozy).
Selektywna membrana będąca elementem komórek organizmów żywych
Struktura złożona z kolonii mikroorganizmów (głównie bakterii i produktów ich metabolizmu), osadzonych na powierzchniach stałych, które mają kontakt ze środowiskiem wodnym; przyjmuje na ogół postać cienkiej warstwy na stałym podłożu.
Syntetyczna membrana utworzona przez szeregowe połączenie dwóch przeciwnie naładowanych warstw jonowymiennych.
Folia wytłaczana z rozdmuchem,
Warstwa przylegająca do powierzchni membrany, w której zachodzi największa zmiana szybkości przepływu cieczy (hydrauliczna warstwa graniczna) lub stężenia (dyfuzyjna warstwa graniczna).
Woda o zasoleniu do 10 g·cm-3 (inne definicje podają górną granicę zasolenia na poziomie 30 g·cm-3 ); określenie stosowane dla wody o całkowitej zawartości rozpuszczonych substancji stałych mniejszej niż zawartość w wodzie morskiej, ale większej niż w wodzie słodkiej (zob. Fresh water).
